Τι είναι το Κέντρο Διαπολιτισμικών Σπουδών

Το Κέντρο Διαπολιτισμικών Σπουδών συνεχίζει για τρίτη χρονιά τη λειτουργία του, στον χώρο των εκδόσεων futura, Βίκτωρος Ουγκώ 15, στο κέντρο της Αθήνας. Ως τόπος ελεύθερης διδασκαλίας και συμμετοχικής σεμιναριακής έρευνας φιλοδοξεί να καλύψει ολόκληρο το πεδίο των επιστημών τού ανθρώπου και της τέχνης. Ακριβέστερα, στόχος των πρωτεργατών του είναι η δημιουργία ενός εναλλακτικού χώρου υποβοηθούμενης αυτοεκπαίδευσης, που θα διαφεύγει από την ασφυκτική ειδίκευση και τον αυστηρά μονοκατευθυνσιακό χαρακτήρα των θεσμικών πανεπιστημιακών σπουδών, ενώ ταυτόχρονα θα επιτρέπει την εμβάθυνση σε οιονδήποτε γνωστικό τομέα επιλέγει ο ενδιαφερόμενος έξω από το χειραγωγούμενο σύστημα των Μαζικών Μέσων και της αγοράς. Λειτουργώντας ουσιαστικά σαν ένα κέντρο επιμόρφωσης ενηλίκων και χρηματοδοτούμενο από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, αποβλέπει στη διαμόρφωση ενός ζωντανού χώρου θεωρητικών προβληματισμών και δημιουργικής έμπνευσης, ικανού να τονώσει ένα ιδεώδες οικουμενικής παιδείας που στις ημέρες μας έχει αχρηστευθεί από την προϊούσα συγχώνευση της δημόσιας εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας και, ει δυνατόν, να γίνει εστία πρωτότυπης παραγωγής στο πεδίο του στοχασμού και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

To Κέντρο Διαπολιτισμικών Σπουδών ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2005 με πρωτοβουλία του συγγραφέα, κριτικού και δοκιμιογράφου Φώτη Τερζάκη και περιλαμβάνει κατά τη φετινή χρονιά στο δυναμικό του επτά διδάσκοντες σε αντίστοιχους κύκλους μαθημάτων (βλ. το πρόγραμμα). Η περαιτέρω διεύρυνση και εμπλουτισμός είναι στις προτεραιότητές του, σύμφωνα με το γενικό πνεύμα που αποτυπώνει ο τίτλος του. Το διαπολιτισμικό μέλημα που διαπνέει το σύνολο των δραστηριοτήτων του, άλλωστε, αποτυπώνεται στις τρεις παρακάτω διαστάσεις:

• Συνομιλία ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς και ιστορικές κοσμοαντιλήψεις, στο πλαίσιο μιας διευρυμένης και κριτικής πολιτισμικής κατανόησης που απαιτεί ο ραγδαία παγκοσμιοποιούμενος κόσμος μας·

• συνομιλία, εντός του οικείου μας ευρωπαϊκού και μεταδιαφωτιστικού θεωρητικού πλαισίου, ανάμεσα σε διάφορες φιλοσοφικές γλώσσες και διαφορετικούς τομείς επιστημονικής αρμοδιότητας, χάριν μιας σύνθετης και πολυεστιακής θεωρητικής κατανόησης που υπερβαίνει την τρέχουσα ακαδημαϊκή έννοια της διεπιστημονικότητας·

• συνομιλία, τέλος, ανάμεσα στην εννοιακή γλώσσα τού θεωρητικού στοχασμού και στις εκφραστικές γλώσσες τής τέχνης, πέρα από τα στεγανά στα οποία έχουν παγιδεύσει τη μοντέρνα συνείδηση δύο αιώνες θετικιστικής σκέψης.

Εκτός από τις διδακτικές και σεμιναριακές του δραστηριότητες, το Κέντρο Διαπολιτισμικών Σπουδών διοργανώνει παράλληλους κύκλους ανοιχτών διαλέξεων για ένα ευρύτερο κοινό. Αυτές οργανώνονται σε ετήσια βάση, υπακούουν σε μια χαλαρή θεματική ενότητα, με προσκεκλημένους ως επί το πλείστον ομιλητές, και με την πρόθεση να διευρυνθούν και να συμπεριλάβουν άλλου είδους δραστηριότητες: προβολές ταινιών, μουσικές εκδηλώσεις, κοκ. [Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα των ανοιχτών διαλέξεων για το 2008: ]

Δείτε το συνοπτικό πρόγραμμα διδασκαλίας για την περίοδο 2007-8:

Ή, αναλυτικά για κάθε μάθημα:

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ (αλφαβητικά)

Ο ΔημΗτριος ΒασιλειΑδης γεννήθηκε το 1958 στη Θάσο και έλαβε το πρώτο πτυχίο του στην οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων από την ΑΣΟΕΕ. Μετά την αποφοίτησή του ταξίδεψε στην Ινδία όπου αφιέρωσε είκοσι πέντε χρόνια περίπου στη μελέτη των ινδικών γλωσσών και πολιτισμού. Σπούδασε με υποτροφίες του ΥΠΕΠΘ και του ICCR (Indian Council for Cultural Relations) στο Banaras Hindu University όπου αρίστευσε στα Σανσκριτικά και στα Χίντι, και του απενεμήθη το χρυσό μετάλλιο στην ινδική φιλοσοφία και θρησκεύματα, καθώς και ο τίτλος του διδάκτορος της φιλοσοφίας για τη διατριβή του “A Critical & Comparative Study of the Presocratic Greek & Ancient Indian Philosophies”.
Έχει διδάξει σε ινδικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και είναι πρόεδρος της Ελληνοϊνδικής Εταιρείας Πολιτισμού και Ανάπτυξης. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει πλήθος ακαδημαϊκών μελετών στην Ελλάδα, Ινδία και Ισπανία. Σήμερα διδάσκει Χίντι και Σανσκριτικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.


Ο ΜΑΡΙΝΟΣ ΒΛΕΣσας γεννήθηκε το 1949 στην Αθήνα. Γυμνάσιο στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων (1972). Ενασχόληση με θέματα ιστορίας και κοινωνικής ανθρωπολογίας των Άνδεων, τους προϊσπανικούς πολιτισμούς και την Αμαζονία, από το έτος 1987. Πολλά ταξίδια επιτόπου. Δημοσίευση δύο εκτεταμένων άρθρων και μιας εισαγωγής σε βιβλίο. Από το έτος 2002 σεμινάρια σε θεματικές νοτιοαμερικανικών πολιτισμών και ιστορίας της αποικιοκρατικής περιόδου στο τμήμα ισπανικών του ΕΚΕΜΕΛ.


Η ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και του Τμήματος Κοινωνιολογίας του γαλλικού πανεπιστημίου Παρίσι Χ - Nanterre. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Εργάζεται στη Μονάδα Εφήβων του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών.
Έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο σεμινάριο «Έγκλημα και λογοτεχνία» που οργάνωσε ο Τομέας Εγκληματολογίας του Τμήματος Κοινωνιολογίας από το 1988 ως το 1991, καθώς και στο αντίστοιχο σεμινάριο του Τμήματος Ψυχολογίας από το 1993 έως το 1994.


Η Ελσα Λιαροπουλου είναι φιλόλογος και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές διηγημάτων Οι Άλλες (Νεφέλη, Αθήνα 1994), Πλην Ενός (Ίνδικτος, Αθήνα 1998), και το μυθιστόρημα Ο σύλλογος (Ίνδικτος, Αθήνα 2001). Με τον Γιάννη Πατίλη έχει επιμεληθεί την συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Άγγελου Σημηριώτη (Πνευματικό Κέντρο Δήμου Νέας Ιωνίας Αττικής, Νέα Ιωνία 1995). Άρθρα, κριτικές και σχόλιά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και διευθύντρια του Ποιητικού Εργαστηρίου στο Ίδρυμα «Τάκης Σινόπουλος - Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης».


Ο ΓιΑννης σταματελλος γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1970 στην Αθήνα. Το 1991 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην επιστήμη της πληροφορικής και στην ανάλυση συστημάτων. Το 1998 στράφηκε στην φιλοσοφία και το 2000 απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην αρχαία φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ουαλίας και το 2004 τον διδακτορικό του τίτλο στο ίδιο πανεπιστήμιο με θέμα τον Πλωτίνο και τους Προσωκρατικούς. Από το 1992 μέχρι το 1997 εργάστηκε ως προγραμματιστής και αναλυτής στον τομέα της πληροφορικής. Από το 2002 διδάσκει επιστημολογία, αρχαία φιλοσοφία και φιλοσοφία της τεχνολογίας στην μέση και ιδιωτική εκπαίδευση (Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα, Εκπαιδευτήρια Δούκα, New York College). Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία Computer Ethics: A Global Perspective (2007, Jones and Bartlett) και Plotinus and the Presocratics (2007, SUNY Press) όπως και αλλά άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις στο τομέα της φιλοσοφίας.


Ο ΦΩΤΗΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1959 στην Πάτρα. Το 1977-78 παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου και το 1980-81, σε συνεργασία με φίλους, οργάνωσε έναν χώρο αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην Πάτρα. Το 1982 ίδρυσε στην Αθήνα τις εκδόσεις Praxis τις οποίες διηύθυνε ως το 1990, ενώ από το 1990 ως το 1994 υπήρξε συνεργάτης των εκδόσεων Πρίσμα· από το 1998 ως το 2004 σχεδίαζε και επιμελείτο τη σειρά «Ιστάρ. Ανθρωπολογία της Σεξουαλικότητας» στις εκδόσεις Οξύ, και από το 2007 σχεδιάζει τη σειρά «Ιανός. Πολιτισμικές Διασταυρώσεις» στις εκδόσεις futura.
Έχει εργαστεί ερευνητικά, στα πλαίσια σεμιναρίων, σε ποικίλους τομείς των επιστημών του ανθρώπου (φιλοσοφία, πολιτική ψυχολογία, ομαδική ανάλυση και κοινωνική ανθρωπολογία). Από το 1992 ως το 2001 συνδιοργάνωνε, με τον Μάριο Μπέγζο, το ανεξάρτητο Θρησκειολογικό Σεμινάριο που το 1997 οδήγησε στη δημιουργία της Εταιρείας Θρησκειολογικών Ερευνών (της οποίας χρημάτισε διαδοχικά γραμματέας και πρόεδρος), και ήταν από τους βασικούς συντάκτες του Θρησκειολογικού Λεξικού στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Την περίοδο 2001-2 συνδιοργάνωσε, με τον Γιώργο Σαγκριώτη, για το Ίδρυμα Τάκη Σινόπουλου στη Νέα Ιωνία τους κύκλους διαλέξεων πάνω στη θεωρία της λογοτεχνίας, «Ποίηση: λόγος και τέχνη». Από το 2005 έχει ιδρύσει το «Κέντρο Διαπολιτισμικών Σπούδων», όπου διδάσκει φιλοσοφία, αισθητική και συγκριτική θρησκειολογία.
Έχει δημοσιεύσει εκτεταμένο αριθμό δοκιμίων και κριτικών σε έντυπα όπως τα Ιδεοδρόμιο, Σημειώσεις, Λεβιάθαν, Ο Πολίτης, Ήχος, Σήμα, Ανθρωποθεωρία, Εθνολογία, Δημοκρατία και Φύση, Convoy, Propaganda, Ευτοπία, Θεός και Θρησκεία, Άβατον, Πλανόδιον, Εποχή, Πριν, futura, Διάπλους, Κριτική Διεπιστημονικότητα, κ.ά. και συνεργαστεί κατά περιόδους ως βιβλιοκριτικός με τις εφημερίδες Ελευθεροτυπία, Καθημερινή και Αυγή και με το περιοδικό Διαβάζω. Εκτός από το προσωπικό δοκιμιογραφικό του έργο, έχει παρουσιάσει μεγάλο αριθμό μεταφράσεων, μεταξύ των οποίων τα λήμματα Ανατολικών Φιλοσοφιών στο Φιλοσοφικό Λεξικό του Καίμπριτζ (υπό έκδοση από τις εκδ. Κέδρος) και τα συνοδευτικά κείμενα του Marcus Steinweg για την εννοιολογική εικαστική σύνθεση «ULounge» του Thomas Hirschhorn· επίσης, έχει διδάξει μετάφραση φιλοσοφίας στο Αγγλικό Τμήμα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ). Το πιο πρόσφατο βιβλίο του Τροχιές του Αισθητικού. Η ιστορική σύσταση μιας αισθητικής θεωρίας και ο ανθρωπολογικός της ορίζοντας κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις futura (Απρίλιος 2007) [βλ. http://futura-books.blogspot.com]